Ze kwamen van ver en zwervensmoe
Gingen naar Almelo's dreven toe
En vroegen de drassige oorden
Van Almelo uit naar het noorden
In ruil voor boter, door de graaf ontvangen
En zo ontstond, 't is jaren geleên
Ons dierbaar Vriezenveen.
Maar vaak was al te drassig het land
Men zocht het toen aan de noorderkant
Verhuisde naar 't hogere noorden
Totdat men de plaats had gevonden
Waar nu het oord, tussen 't groen gevonden
Als een lange streep ligt, met zijn vreugde en zorgen
En zo ontstond, 't is jaren geleên
Ons dierbaar Vriezenveen.
Al leefde men op het platteland
Aan durf had het hun nooit ontbroken
Toch nam men ook wel wat nieuws ter hand
Ze waren ook nimmer verstoken
Van handelsgeest, zelfs in verre landen
De Oostzeekusten en zelfs verdere oorden
Zo werd bekend, 't is jaren geleên
Ons dierbaar Vriezenveen.
Sinds is wel wat veranderd hier
Op 't dorp dat daar, als een lange pier
Zich uitstrekt van 't westen naar 't oosten
Kon men zich toch durend niet troosten
Met ver van 't land, waardoor dichtbij de schade
Men ging toen samen met elkander te rade
Veel boeren gingen naar elders heen
Van 't oude Vriezenveen.
Nu is het alleen geen streekdorp meer
Zette men huizen meer praktisch neer
En zo ging men woonkernen vormen
De nieuwe tijd vraagt andere normen
Een dorp dat leeft moet zich steeds verjongen
Maar desondanks wordt er door ons bij gezongen
Door alle toestanden heen
Wij minnen Vriezenveen.
Ja wat er verandert en verdwijnt
En wat er soms ook voor nieuws verschijnt
Wij houden van Vriezenveens dreven
En willen in Vriezenveen leven
Houdt trouw en deugd steeds in hoge ere
Leef eerlijk samen, steeds met God en met ere.