Dorpslied

Ze kwamen van ver en zwervensmoe

Gingen naar Almelo's dreven toe

En vroegen de drassige oorden

Van Almelo uit naar het noorden

In ruil voor boter, door de graaf ontvangen

En zo ontstond, 't is jaren geleên

Ons dierbaar Vriezenveen.

Maar vaak was al te drassig het land

Men zocht het toen aan de noorderkant

Verhuisde naar 't hogere noorden

Totdat men de plaats had gevonden

Waar nu het oord, tussen 't groen gevonden

Als een lange streep ligt, met zijn vreugde en zorgen

En zo ontstond, 't is jaren geleên

Ons dierbaar Vriezenveen.

Al leefde men op het platteland

Aan durf had het hun nooit ontbroken

Toch nam men ook wel wat nieuws ter hand

Ze waren ook nimmer verstoken

Van handelsgeest, zelfs in verre landen

De Oostzeekusten en zelfs verdere oorden

Zo werd bekend, 't is jaren geleên

Ons dierbaar Vriezenveen.

Sinds is wel wat veranderd hier

Op 't dorp dat daar, als een lange pier

Zich uitstrekt van 't westen naar 't oosten

Kon men zich toch durend niet troosten

Met ver van 't land, waardoor dichtbij de schade

Men ging toen samen met elkander te rade

Veel boeren gingen naar elders heen

Van 't oude Vriezenveen.

Nu is het alleen geen streekdorp meer

Zette men huizen meer praktisch neer

En zo ging men woonkernen vormen

De nieuwe tijd vraagt andere normen

Een dorp dat leeft moet zich steeds verjongen

Maar desondanks wordt er door ons bij gezongen

Door alle toestanden heen

Wij minnen Vriezenveen.

Ja wat er verandert en verdwijnt

En wat er soms ook voor nieuws verschijnt

Wij houden van Vriezenveens dreven

En willen in Vriezenveen leven

Houdt trouw en deugd steeds in hoge ere

Leef eerlijk samen, steeds met God en met ere.